Kiściec annamski jest najbardziej zagrożonym wymarciem gatunkiem spośród wszystkich bażantów. Znajduje się na opublikowanej przez Londyńskie Towarzystwo Zoologiczne liście 10 najbardziej zagrożonych wymarciem zwierząt na świecie. Dlatego w jego ochronę zaangażowanych jest wiele światowych organizacji. Niezwykle istotną rolę odgrywa tu m.in. The World Pheasant Association, które jest czynnie (poprzez m.in. programy hodowlane) i biernie (dzięki np. upowszechnianiu wiedzy na temat bażantów) zaangażowane w ochronę tego gatunku.
Programy ochrony kiśćca annamskiego oraz kiśćca wietnamskiego realizowane są zarówno w ogrodach zoologicznych pod patronatem Europejskiego Stowarzyszenia Ogrodów Zoologicznych i Akwariów (European Association of Zoos and Aquaria – EAZA), jak i w prywatnych hodowlach, które koordynowane są głównie przez The World Phesant Association oraz European Conservation Breeding Group (ECBG), która jest organem powołanym m.in. w tym właśnie celu. Wiele filii WPA w Europie aktywnie uczestniczy w programie, dzięki czemu również my możemy uczestniczyć w tym przedsięwzięciu.
Głównym celem projektu jest reintrodukcja kiśćca annamskiego do naturalnego środowiska, czyli Wietnamu. Pierwszy etap projektu zakłada budowę populacji czystogatunkowej w hodowlach. W związku z tym prowadzone są badania, dzięki którym można selekcjonować do dalszej hodowli tylko ptaki czyste gatunkowo. Ptaki takie będą wpisywane do księgi rodowodowej, którą obecnie prowadzi pan Tomáš Kapic z praskiego zoo. Ponadto do koordynowania tego projektu została powołana grupa składająca się z 12 członków oraz 5 doradców pochodzących z całego świata. Są to zarówno pracownicy ogrodów zoologicznych, jak i członkowie WPA.
Jak wspomniano, tylko ptaki czystogatunkowe będą mogły zostać wcielone do programu. Prowadzone obecnie badania genetyczne pozwalają na określanie na podstawie DNA, czy dany bażant jest czysto gatunkowo, czy nie. Badania umożliwiają również ustalenie pokrewieństwa między poszczególnymi osobnikami, co pozwala na zestawienie niespokrewnionych lub jak najdalej spokrewnionych par. Uzyskiwane przychówki trafią do kolejnych hodowców i ogrodów zoologicznych i będą podlegały monitorowaniu przez koordynatora
Kiedy uda się zbudować stabilną populację w kolekcjach europejskich oraz gdy wyniszczone w wyniku wojny wietnamskiej naturalne środowisko kiśćca annamskiego zostanie odbudowane, rozpocznie się proces reintrodukcji. W tym celu w Wietnamie rozpoczęto budowę specjalnego ośrodka, gdzie ptaki będą hodowane, a następnie wypuszczane na wolność. Jednak szczegóły przebiegu reintrodukcji nie są jeszcze dokładnie ustalone.
By dołączyć do projektu, należy być członkiem WPA, a także zadeklarować chęć utrzymywania i rozmnażania tylko czystych genetycznie kiśćców annamskich.
Jeżeli chcą Państwo zdobyć więcej informacji na ten temat, to zachęcamy do zapoznania się z artykułami znajdującymi się pod poniższymi linkami:
Kiściec annamski – charakterystyka
Stan obecny i perspektywy hodowli wolierowej kiśćca annamskiego